صهيونيسم جنبشی سياسی و هدف آن جذب يهوديان و فراهم کردن زمينه های مهاجرت آنها به فلسطين است تا بدين وسيله دولتی يهودی به عنوان نماد فرهنگ و دين يهود تشکيل دهند و مشخصه بارز آن نژادپرستی يهودی باشد. اين جنبش در اواسط قرن نوزدهم ميلادی به رهبری تيودور هرتزل فعاليت خود را آغاز کرد. اهداف صهيونيسم در تأسيس وطنی ملی برای يهوديان خلاصه می شود. آنها در کنفرانس بال در آغاز سال 1897م. فلسطين را به بهانه اين که در برهه ای از زمان در آن زيسته اند، انتخاب کردند. جنبش صهيونيسم عملاً موفق شد که حکومتی خارجی در قلب سرزمين های عربی يعنی در فلسطين تشکيل دهند و بيش تر ساکنان اين سرزمين را آواره کنند. صهيونيست ها همچنين موفق شدند حمايت بيش تر اعضای سازمان ملل را کسب کنند و پس از به رسميت شناختن دولت عبری به وسيله اين کشورها نوعی مشروعيت بين المللی کسب کردند. پس از فروپاشی خلافت عثمانی و کناره گيری ترکيه از جهان عرب و اسلام، فلسطين تحت قيمومت انگلستان درآمد و پس از انتقال مرکز ثقل صهيونيسم جهان به بريتانيا تعدادی از صهيونيست ها به مناصب عالی از جمله عضويت در کابينه دولت انگليس و پارلمان اين کشور رسيدند و بالفور وزير امور خارجه وقت انگلستان با صدور بيانيه معروف خود بخشی از فلسطين را به صهيونيست ها بخشيد. اين چنين دولت اسرائيل در 15 مه 1948 درست زمانی که نيروهای بريتانيای فلسطين را ترک کردند، تشکيل شد.